Seni ben Kallâvi sokağı’nda gördüm
Sen beni görmedin görmedin
Kapıları çaldım adını sordum
Söylemediler öğrenemedim
Seni ben Kallâvi Sokağı’nda gördüm
Bir daha görmedim bilmedim
Belma Sebil adını yakıştırdım
Aklıma geldikçe her sefer
Gözlerinin mavisini bitirdim
Saçlarının siyahına başladım
Kallâvi Sokağı’nda güvercinler
Benim karanlık İstanbul’um
Bir esnaf kahvesine oturdum
Belma sebil ya geçti ya geçer
Rüzgârını içime doldururum
Kallâvi Sokağı’nda güvercinler
Bunca yıl sönmemiş umudum
Nisan değilse mayıs
Perşembe değilse pazar
Ben belma Sebil’i bulurum
Bunu Paylaş
Benzer Paylaşımlar
Kalbindeki O Uçsuz Bucaksız Sevgiyi Hisset | Kısa Şiir | Özlem Dolu Şiirler
,
Işıklar sönmüşse eğer, ay ışığını seyret.
Dibi yosun tutan denizlerle ilgilenmFark Etmeli İnsan ŞiiriFark etmeli insan şiirinin Can Yücel'e ait olduğu söylense de Can Yücel'e Ait olmadığı da
Bir Gün Anlarsın | Ümit Yaşar Oğuzcan
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavand
Baharın Gelişi Tekrar Hatırlattı Seni Bana
Baharın gelişi, tekrar hatırlattı seni bana
Bülbüllerin öttüğü o anda
Benim sana
:)
:(
hihi
:-)
:D
=D
:-d
;(
;-(
@-)
:P
:o
:>)
(o)
:p
:-?
(p)
:-s
(m)
8-)
:-t
:-b
b-(
:-#
=p~
$-)
(y)
(f)
x-)
(k)
(h)
cheer