Öyle çok özlersin ki bazen
Uykular haram olur gecelerine
Saatlerce bakarsın öylece resimlere
Her müzik buram buram özlem kokar
İçinden her defasında bir parça kopar
Kelimeler anlatamaz içinde ki boşluğu
Şehrin boş sokakları,dert ortağı olur sana
Bir ezan sesi gelir sonra
Kurak toprağa su verilmişcesine hafifler yükün
Ve usul usul yükselir güneş
İşte o zaman tekrar takar insan maskesini
Ve hayat kaldığı yerden devam eder.
