Bütün kelimeler anlamını yitirdi bu şehirde.
Gecesi sokakları, gündüzleri kalpleri ıssız buraların.
Hergün aynıyım istemsizce.
Havasından mı yoksa yokluğundan mıdır? Çok üşütüyor bu şehir beni.
Kalabalık bir yeri, kalabalık bir insanı veya sadece kalabalığın kendisini sevmem.
Belkide bu yüzden yalnızımdır.
Bugün yağmur yağdı ve sen geldin aklıma.
Usulca pencereye yaslanıp seni düşündüm.
Sokakta sağa sola koşuşturan insanlar, kuytu bir yer arayan hayvanlar gördüm. Hepsi çaresiz gibiydi ama asıl her damlada ıslanan içinin yangını biraz daha çoğalan bendim.
Gözlerini, kokunu, sesini en çokta saçlarını ne kadar çok özlediğimi düşündüm. Boğulur gibi oldum sonra kendimi sokakta buldum.
